Endüstri ve hava

Proje, düzenleyici uzmanlar arasında bilgi ve iyi uygulamaları paylaşmayı ve Endüstriyel Emisyonlar Direktifinin (IED) etkili bir şekilde uygulanmasını desteklemek için rehberlik ve eğitim materyalleri geliştirmeyi amaçlamaktadır. Önümüzdeki dört yıl boyunca (2021-2024) projenin spesifik çıktıları şunlar olacaktır:

Kaya gazı endüstrisi hakkındaki yoğun kamuoyu tartışması, tüm kara petrol ve gaz endüstrisine, nasıl düzenlendiğine ve endüstri için neyin en iyi uygulama olarak kabul edildiğine dikkat çekti. AB düzenleyici çerçevesi kısa bir süre önce Avrupa Komisyonu (AK) tarafından değerlendirilmiş ve hidrolik çatlatma yöntemi kullanılarak hidrokarbonların (kaya gazı dahil) çıkarılmasına yönelik asgari ilkeler için bir 'Tavsiye Kararı' yayınlanarak Ağustos 2015'te uygulanması gözden geçirilmiştir. Ancak bu çalışma karadaki petrol ve gaz endüstrisinin mevcut uygulamalarını ele almamıştır.

Yeni kazaların önlenmesi için endüstriyel kazalara ilişkin veri toplanması ve analizi gereklidir. Müfettişlerin, gerçekte ne olduğunu ve bu tür durumlarda hangi önlemlerin alındığını anlayabilmeleri için kaza durumlarının örneklerine sahip olmaları gerekir.

Bu proje, Entegre Kirlilik Önleme ve Kontrol (IPPC) Direktifi kapsamında izin verme sürecindeki çeşitli aşamalarda insan sağlığı etkilerinin nasıl dikkate alındığına dair bir rapor hazırlamak amacıyla yürütülmüştür. Üye Devletlerin bu konudaki mevcut farklı yaklaşımları göz önünde bulundurularak bir iyi uygulama rehberi geliştirilmiştir. Bu rehber, IPPC Direktifini uygularken göz önünde bulundurabilecekleri ortak ilke ve prosedürleri belirleyerek Üye Devletlere yardımcı olacaktır. IPPC, çevresel düzenleme yoluyla insan sağlığının korunmasına daha önceki mevzuatlardan daha güçlü bir vurgu yapmaktadır. Proje, çoğu Avrupa Üye Devletinde (Üye Devletler) sağlığın korunması ve çevrenin korunması sorumluluklarının aynı organa ait olmadığını tespit etmiştir. Bu nedenle IPPC'nin uygulanması zordur ve önemli ölçüde işbirliği gerektirir.

Bu rapor, Ekim 2004 - Haziran 2005 tarihleri arasında yapılan toplantılarda tartışılan bir anketin sonuçlarına dayanmaktadır. Tartışmalar ekonomi, üretim süreçleri, kanun ve yönetmelikler ile denetim prosedürleri üzerine yoğunlaşmıştır. Rapor, tabaklama endüstrisinde kontrol ve izleme faaliyetlerinde bulunan kamu kurumları için bir araç olarak düşünülmüştür. Bu amaçla, deri ve tabaklama endüstrisinin çeşitli Avrupa bağlamlarındaki deneyimlerini bir araya getirmektedir.

Bu IMPEL projesinin temel amacı, IMPEL üyeleri ile Üye Devletlerde BREF yayılımı ve BAT uygulamasından sorumlu operasyonel yetkililer arasında gerçek BREF kullanımı ve BAT uygulaması hakkında bir bilgi alışverişi gerçekleştirmektir.

Bu projenin amacı, uzmanlar ve/veya denetçiler arasında VOC direktifinin uygulanmasına ilişkin bilgi alışverişinde bulunmaktır. Bir IMPEL çalıştayı sırasında katılımcılara Direktifte yer alan VOC düzenlemeleri ve bazı ulusal kanunlar hakkında bilgi sunulmuştur. Ana odak noktası, her biri 8 ila 16 üyeden oluşan küçük çalışma gruplarında hazırlanan vaka çalışmalarının tartışılmasıydı. Ana sonuçlar şunlar olmuştur:

Emisyon ticaretine ilişkin bu çalışmanın (aşama I - III) amacı, uygulamaya dahil olan çeşitli düzenleyici kurum ve kuruluşları bir araya getirmek ve yaklaşım farklılıklarını ve bunun programın işleyişi üzerindeki etkilerini anlamaktır. Mümkün olan her yerde bu, operasyonel uygulamaların uyumlaştırılmasına ve dolayısıyla programın işleyişinin uyumlaştırılmasına yol açmalıdır.

Çimento üretim süreci, çevreyi potansiyel olarak yüksek etkilerle etkileyebilen karmaşık bir endüstriyel faaliyettir. Farklı deneyimler ve bilgi birikimleri, sadece baca emisyonlarının izlenmesinin etkili bir kontrol stratejisi olamayacağını göstermiştir; istikrarlı ve kontrollü bir süreç yürütülmesi uygunluk güvencesinin ilk garantisi olduğundan, üretim sürecini ve benimsenen teknolojileri de dikkate alan entegre bir kontrol eyleminin uygulanması önemlidir.

IMPEL enerji verimliliği ile ilgili bir dizi proje yürütmüştür. İzin ve denetimlerde enerji verimliliği (2010 - 2012) Enerji, Avrupa Birliği içinde öncelikli bir konudur. AB İklim Değişikliği ve Enerji Paketi, 2020 yılına kadar enerji verimliliğinde %20'lik bir artış ve sera gazlarında %20'lik bir azalma öngörmektedir. 2002/2003 yıllarında Finlandiya tarafından yürütülen enerji verimliliği konulu IMPEL projesinden bu yana yapılan güncel bir değerlendirme, izin verme ve denetleme prosedürlerinde enerji verimliliği konularının dikkate alınmasında sadece küçük değişiklikler olduğunu göstermiştir. Proje, enerji verimliliğine ilişkin 7 ana zorluk belirlemiştir:

Hava kalitesi direktifi ve yan direktifleri geçtiğimiz yıllarda AB üye ülkelerinde uygulanmıştır. 2007 yılında, daha önceki bir IMPEL projesi (Avusturya'nın lider ortak olduğu), bazı üye devletlerde yapılan bir araştırmaya dayanarak, ortam havasının kirli olduğu bölgelerdeki tesislerin ruhsatlandırılması konusunda uzmanlık alışverişini mümkün kılmıştır. 2009'da yapılan sınırlı kapsamlı bir çalışma, direktiflerin pratikte farklı IMPEL üye ülkelerinde farklı şekillerde uygulandığını göstermiştir. Bu ülkelerdeki uzmanlar arasındaki temaslar, sanayi, trafik ve denizcilik sektörlerinde izin ve uygulama açısından farklı hava kalitesi yönetim faaliyetlerine yol açan farklılıkları doğrulamıştır. Ancak bu farklı faaliyetler ve bunların hava kalitesi üzerindeki etkileri hakkında fazla bir şey bilinmemektedir. Elbette, ortam hava kalitesinin trafik ve deniz taşımacılığından da etkilendiğini biliyoruz. Ancak bu proje, IMPEL'in ana odağı ve mevcut sınırlı zaman ve kaynaklar göz önünde bulundurularak endüstriyel emisyonlarla sınırlandırılmıştır.

IPPC Direktifi 2008/1/EC (şimdi IED 2010/75/EU) ve Su Çerçeve Direktifi 2000/60/EC, AB çevre hukukunun en geniş kapsamlı iki maddesidir. Üye Devletlere birçok zorluk çıkarmışlardır. IPPC kapsamında düzenlenen tesisler, kirleticilerin doğrudan veya dolaylı deşarjları, su çekimi vb. yoluyla su ortamını etkileyebilir. IPPC, tesislerin Mevcut En İyi Teknikler (BAT) ile uyumlu izinlerdeki koşullara göre çalışmasını gerektirir. Ayrıca, AB su hukuku kapsamında türetilenler de dahil olmak üzere AB hukukunda belirlenen çevresel kalite standartlarına uymaları gerekmektedir. Ancak, iki yükümlülük seti arasındaki ilişki genellikle basit olmaktan uzaktır.

Bu projenin amacı, 23. maddenin ve IED'nin denetimle ilgili diğer maddelerinin uygulanmasına yönelik en iyi uygulamalarla ilgili bilgi alışverişini organize etmekti. IMPEL tarafından halihazırda geliştirilmiş olan denetim planlaması ve risk değerlendirmesine ilişkin rehberin yanı sıra IED'nin gereklilikleri de dikkate alınarak IED denetimine ilişkin interaktif bir rehber kitap geliştirilmiştir.

6 Ocak 2011 tarihinde yürürlüğe giren Endüstriyel Emisyonlar Direktifi'nin Madde 80(1)'de sıralanan hükümlerinin iki yıl içerisinde ulusal mevzuata aktarılması gerekmektedir. IED kapsamında, birçok sanayi sektörü için ilgili BREF'teki MET Sonuçlarının gerekliliklerini yerine getirmek amacıyla mevcut izinlerin gözden geçirilmesi gerekecektir (Madde 3(11) ve 3(12)). Mevcut Direktifler kapsamında, Üye Devletler tesislerde meydana gelen değişiklikleri ele almak için çeşitli sistemler uygulamaktadır. Bu değişiklikler, izinlerde mutabık kalınan değişiklikler, izinlerde yapılan değişiklikler, izinlerde yapılan Teknik Değişiklikler ve benzerleri dahil olmak üzere çeşitli biçimlerde ve görünümlerde izinlerde yapılır. IED'nin 20. Maddesi işletmeciler tarafından tesislerde yapılan değişiklikleri, 63. Maddesi ise mevcut tesislerde yapılan Önemli Değişiklikleri ele almaktadır. Bu hükümler, bir İznin tam olarak gözden geçirilmesinin gerekli olup olmadığına veya daha gayri resmi bir değişiklik onay sisteminin benimsenip benimsenmeyeceğine nasıl karar verileceği konusunda Üye Devletler tarafından yeni bir yaklaşım gerektirecektir.

2009 yılında IMPEL üyesi ülkelerdeki IPPC domuz çiftliği tesislerinin izin ve denetimine ilişkin bir karşılaştırma programı yürütülmüştür (aşama I). Proje beş temel konuya odaklanmıştır: gübre depolama, gübre yayma, hayvan barınak sistemi, hava azaltma sistemleri ve koku değerlendirmesi. Projenin 2009 yılındaki amacı birbirimizden öğrenmek, deneyim alışverişinde bulunmak ve iyi uygulamaları belirlemekti.

Çevre Denetimi Döngüsü (ÇDÖ), çevre denetimlerinin nasıl planlanması gerektiğini ve denetimleri gerçekleştirirken nelere dikkat edilmesi gerektiğini adım adım açıklamaktadır. EIC aynı zamanda IMPEL tarafından, geliştirilen araçlar arasında daha iyi bir uyum sağlamak için diğer IMPEL denetim girişimlerinin bağlanabileceği bir çerçeve olarak kullanılmaktadır. Avrupa'da çevresel izinler konusunda çok fazla deneyim olmasına rağmen, prosedürün kendisi hiçbir zaman adım adım bir kılavuzda tanımlanmamıştır. Sonuç olarak, çevresel izin prosedürleri için eşit bir oyun alanı yoktur, yeni izin memurları için rehberlik yoktur ve izin verme konusundaki IMPEL girişimleri arasında daha az uyum vardır.

Temel Rapor Avrupa hukukunda sadece birkaç yıldan beri uygulanmaktadır. Bununla birlikte, bazı Üye Devletler, bazı durumlarda onlarca yıllık pratik deneyime dayanan iyi oluşturulmuş prosedürlerle, zemin incelemeleri konusunda zaten önemli bir deneyim kazanmışlardır. IED Mevcut Durum Raporunun amacı, öncelikle bir endüstriyel faaliyetin izninin yenilenmesinin başlangıcında toprak kalitesinin bir başlangıç durumu oluşturacak şekilde değerlendirilmesidir. Amaç, "kirleten öder ilkesinin" objektif bir temelde uygulanmasını mümkün kılmak için faaliyetin kesin olarak kapatılması üzerine karşılaştırma için bir temel sağlamaktır.

2010/75/EU sayılı Endüstriyel Emisyonlar Direktifinin (IED) 15. Maddesinin 4. ve 5. paragrafları, IMPEL Üyelerinin belirli durumlarda bir izin belgesinde BAT-AEL'den daha az katı bir Emisyon Sınır Değeri (ELV) belirlenmesine izin vermektedir. Üye Devletler, daha sonra Komisyon tarafından gözden geçirilecek olan uygulama için kendi önerilerini geliştirmektedir. Komisyon, tespitin nasıl yapılması gerektiğine dair bir kılavuz yayınlamamıştır. Bu durum IMPEL Üye Ülkeleri arasında farklı yorumlara yol açabilir. Bu proje, iyi uygulamaları belirlemeyi ve IMPEL'deki düzenleyicilerin IED derogasyonlarına daha tutarlı bir yaklaşım geliştirmelerine yardımcı olmayı amaçlayacaktır.

6 Ocak 2011 tarihinde yürürlüğe giren Endüstriyel Emisyonlar Direktifi'nin (IED) Madde 80(1)'de sıralanan hükümlerinin iki yıl içerisinde ulusal mevzuata aktarılması gerekmektedir. IED, Direktifin 23. Maddesinde açıklandığı üzere endüstriyel tesislerin denetimine ilişkin yeni gereklilikler getirmektedir. Rutin çevre denetimlerine ilişkin yükümlülükler AB üye devletleri için yeni bir zorluk teşkil etmektedir. IMPEL, IMPEL easyTools projesi kapsamında, üye devletlerin IED Madde 23'ün gerekliliklerini yerine getirmelerine yardımcı olacak bir araç olarak Entegre Risk Değerlendirme Yöntemi (IRAM) geliştirmiştir. Entegre Risk Değerlendirme Yöntemi (IRAM) ve ilgili BT aracının geliştirilmesi, bir risk değerlendirme aracının sadece IED denetimleri için değil, aynı zamanda Seveso Direktifi ve RMCEI kapsamındaki denetimler için de kullanılması gerektiğini açıkça ortaya koymuştur.

Endüstriyel Emisyonlar Direktifinde (IED) tehlikeli maddelere ve bunlardan kaynaklanan risklere ilişkin birçok atıf bulunmaktadır. Sonuç olarak, araştırmaya değerdir: REACH Tüzüğü kapsamındaki gerekliliklerin/yükümlülüklerin izin ve denetim çalışmaları için faydalı olup olamayacağı IED izin ve denetimi için daha da uyumlu olmak ve katma değer sağlamak amacıyla REACH kayıt formatlarında, izin başvurularında ne gibi değişikliklerin mümkün olabileceği, REACH gerekliliklerinin izin ve denetim faaliyetleri için hangi sonuçları (olumlu etkiler dahil) doğurduğu ve Bu iki mevzuat arasındaki sinerjinin ve tamamlayıcılığın nasıl geliştirilebileceği.

Endüstriyel Emisyonlar Direktifi (IED) 6 Ocak 2011 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Madde 80(1)'de belirtildiği üzere hükümlerinin iki yıl içerisinde ulusal mevzuata aktarılması gerekmektedir. Direktifin 23. Maddesi, IED'nin endüstriyel tesislerin denetimine ilişkin yeni gereklilikler getirdiğini belirtmektedir.

IED Implementation IMPEL Projesi tarafından 28 Eylül ve 11 Ekim 2021 tarihlerinde Operatörün hava emisyonlarını kendi kendine izlemesine ilişkin Çevrimiçi Çalıştaylar düzenlenmiştir. Çalıştaylar, operatörün kendi kendini izlemesi, sürekli ve sürekli olmayan hava emisyonları, kendi kendini izlemenin güvenilirliği ve operatörler (görev sahipleri) tarafından raporlanması konularına odaklanmıştır.