Hvernig við getum dregið úr 90% af CO2 framleiðslu okkar / Ný IMPEL ferðastefna

Klukkan er 21:10 þegar lestin mín fer frá aðallestarstöðinni í Stokkhólmi á leiðinni heim eftir vel heppnað aðalfund í Stokkhólmi. Og þetta er bara sá fyrsti af 8 sem ég mun taka yfir næstu daga. Leyfðu mér að kynna mig, ég heiti Marinus Jordaan, og ég er nýr sérfræðiteymisstjóri Industry and Air og ég bý og vinn í Rotterdam í Hollandi.

Mér er hrint í gegnum friðsæla græna skóga Mið- og Suður-Svíþjóðar á næstum 200 km/klst hraða á leið yfir suðurhluta landsins. Mikið af trjám, vötnum og öðru hvoru dæmigert litað rautt hús eða býli með sænska fánanum. Litarefnið, úrgangsefni frá koparnámu, var notað strax á 9. öld. Það reyndist mjög gott viðarvörn. Einu sinni var lúxusvara, en nú þegar þeir sem minna mega sín geta líka hafa efni á því, auðmenn eru að mála hús sín í öðrum lit.

Ég lendi í umræðum við nágranna minn, unga konu frá Suður-Svíþjóð sem er ánægð með að hafa loksins fundið íbúð á viðráðanlegu verði í Stokkhólmi. Alltaf gaman að eiga skyndileg samtöl á leiðinni.

Eftir Kaupmannahöfn gengur þetta minna og ég þarf líka að skipta oftar um lest. Vegna nýrra ferðafélaga minna, tveir einir lestarfarar í fjögurra manna sætinu mínu, snýst umræðan um siglingar, frábært áhugamál mitt. Ferðakonan og kærastinn hennar, sem ekki er til staðar, sigldu frá Kiel yfir Eystrasaltið til Danmerkur á 5 metra smábáti. Vinurinn hljómar svolítið sjálfstraust. Hann fer nú á eigin vegum til Stokkhólms. Fyrir tilviljun, bæði Einn ferðafélagar mínir koma frá Berlín. Hún segir að hún muni sækja bílinn með kerruna til Kiel og keyra samsetninguna til Berlínar í kvöld. Karlkyns ferðamaðurinn er á námskeiði í siglingum með báta og reynist vera rútubílstjóri m.a. annað. Hann býðst varlega til að hjóla með því að keyra á nóttunni með þreytu er ekki mikil upplifun fyrir hann.

Og svo heldur þetta áfram með frjálslegum lengri eða styttri samtölum. Allt í allt kem ég þreyttur og seint eftir 14 tíma lestar á milliáfangastað minn Hamborg. Með skammti af góðri lukku vegna þess að ég gerði flutning sem var áætlaður fyrir aðeins 1 mínútu vegna seinkun! Síðast þegar ég fór með lest til Marseille með TGV gekk það mun hraðar.

Hvers vegna tek ég þig með mér í þessa ferð og segi þér allt þetta? Eins og þú veist hefur IMPEL þá stefnu að þú ert eindregið mælt með því að nota lestina ef hægt er að ná áfangastað innan 7 klukkustunda frá lestarferð. Við vinnum að því að vernda umhverfið og að draga úr eigin koltvísýringslosun þar sem hægt er ætti að vera normið. Og rannsóknir hafa gefið til kynna að losun frá lestarferðum sé allt að 90% minni koltvísýringslosun. Sem sagt, að sjá hvort annað líkamlega er líka nauðsynlegt til að gera netið okkar raunverulega virka. Sem stjórnarmaður held ég að ég ætti að æfa það sem við biðjum þig um. Svo þess vegna ferðast ég oftar með lest ef það er með góðu móti hægt.

Mín reynsla hingað til: bókunin er klaufalegri. Þú ''losar'' tíma á ferðalögum en vegna þess hve langir teygjur eru, geturðu notað hann til að undirbúa fundinn þinn, horfa á kvikmynd, lesa bók eða skrifa grein um lestarferðir eins og ég geri núna. Lestarferðir eru dýrari en IMPEL gefur okkur hærri kostnaðarhámark til að mæta auknum kostnaði. Mín reynsla er að því færri tengingar því betra. Þangað til um 9-10 tíma er þetta allt í lagi, eftir það finnur maður þreytan koma inn. Með flugi er það líka mín reynsla eftir hvert flug, líka stutt flug.

En fyrirkomulag er að breytast. Fleiri og fleiri tengingar eru með svefnlest. Þú verður samt að sofa þannig að með því að nota þetta gætirðu lengt þennan ásættanlega ferðatíma í 18 klukkustundir.

Ég hef talað við Simon Bingham, núverandi breska ríkisstjóra sem býr og starfar í Skotlandi, um reynslu sína þar sem hann hefur í auknum mæli notað lestina og aðrar ferðamátar til að draga úr flugi og flugi. Ég hef deilt nokkrum af reynslu hans og lærdómi hér að neðan:

Ég elska að ferðast, hitta vini, nýtt fólk og sjá nýja staði og vonandi gera breytingar í starfi sem ég geri. Ég held að ferðalög séu mér í blóð borin, en ég sé í auknum mæli áhrif eigin gjörða bæði persónulega og í starfi mínu. Í hlutverki mínu sem alþjóðlegur þróunarstjóri SEPA mun ég alltaf þurfa að ferðast og stundum fljúga. Ég hef fundið leiðir til að draga úr áhrifum mínum en það eru alltaf afleiðingar og málamiðlanir.

„Mér finnst líkamleg viðvera mikilvæg til að koma á og viðhalda góðu tengslaneti og er næstum nauðsynleg fyrir sum getuuppbyggingarverkefni, hins vegar er hægt að fínstilla á hvaða stigi þú gerir þetta. Þetta eru sum verkefni eða fundir þar sem líkamleg viðvera skiptir minna máli. og burtséð frá því hvort það er sýndartenging, þá er ég miklu valinnari um hvaða fundi ég mun ferðast á eða jafnvel mæta á. „Er góð ástæða til að vera í herberginu?“ er upphafspunktur minn jafnvel áður en ég lít á ferðamöguleika með lægri kolefni.

Að búa á jaðri Evrópu (7 tíma lestarferð til helstu flugmiðstöðva í London og Norðursjó sem skilur okkur frá meginlandi Evrópu) gerir ferðalög erfiðari. Það er fækkað í beinu flugi, eða þau eru ekki á dögum þegar þú vilt ferðast og lestartengingin til Evrópu byrjar 7+tíma lestarferð að heiman.

Venjulegt mitt í nokkur ár þegar ég ferðast til Vestur-Evrópu er að ferðast með lest (að lágmarki 10 klukkustundir) en ég hef farið aftur og aftur lestarferð til Berlínar (20 klukkustundir+ hvora leið með millilendingu í London). Ég hef líka notað næturferjurnar yfir Norðursjó margsinnis. Það hefur greinilega afleiðingar á heimili og einkalíf og ég er heppin að fjölskyldan mín skilur og styður gjörðir mínar, en þetta mun greinilega ekki virka fyrir alla. Áhrifin á vinnu eru minni en þú myndir halda þar sem þú getur auðveldlega unnið í lestinni.

Almennt séð finnst mér lestarferðir nú minna erfiðar en að fljúga og hafa undanfarin ár verið með færri afbókanir og seinkanir en með flugi. Ég hef komist að því að helst að hafa fundi frá hádegi á þriðjudegi til hádegis á fimmtudag auðveldar lestarferðir og dregur úr áhrifum um helgar. Að halda fundi í mið-/vestur-Evrópu eykur einnig fjölda fólks sem getur ferðast með lest eða í beinu flugi.

Mestu áhrifin frá CO2 eru á flugtaksfasa. Að fara í mörg flug er því eitthvað sem ég forðast ef hægt er og hvernig sem á það er litið er ég sífellt að pirra mig á því að hanga á hávaðasömum, fjölmennum, dýrum flugvöllum! Ég leita að valkostum til að draga úr flugi þegar ég þarf að fljúga en get ekki gert það beint. Í desember 2022 var ég með verkstæði til að byggja upp getu á Möltu eina viku og allsherjarþingið vikuna á eftir í Prag. Það var ekkert beint flug og til að komast á hvern stað og heim hefði verið tekið 4 flug (alls 8 til að mæta á fundina tvo) og tekið að minnsta kosti einn dag af helginni. Í staðinn fékk ég lestina til London, flaug til Möltu (vinnustofur), flaug til Vínar á laugardaginn og svo lest til Prag (GA). Ég flaug svo til London og tók lestina heim. Þetta fækkaði flugum mínum úr 8 í 3, var ódýrara, stytti heildarferðatímann, hafði töluvert minna kolefnisfótspor og gaf mér sunnudag til að skoða Prag! "

Eins og alltaf eru til fleiri lausnir á þessu CO2-minnkandi vandamáli. Á skrifstofunni er verið að skoða hvort við getum fylgst með ferðatengdri CO2 losun okkar og séð hvernig við getum dregið úr heildarlosun.

Ég mun halda áfram að reyna að fara með lest eða í samsetningu. Svo ef ég fæ nýja innsýn mun ég halda þér upplýstum!

Smelltu hér til að lesa ráðin til að skipuleggja lestarferðina þína:

https://3.basecamp.com/4481666/buckets/17164415/messages/6399370128